maandag 4 mei 2009

Dag 9 Tusayan/ Grand Canyon N.P.-->Kayenta –-> 166 mijl/ 265,6 km
donderdag 29 juli

Ook vandaag weer vroeg ons bed uit want we moeten om 7.55 uur bij de airport zijn. Vroeg opstaan is echter geen probleem want we hebben toch wat onrustig geslapen met het vluchtje voor de boeg. Beneden in het restaurant wordt een goed ontbijtbuffet geserveerd en daarna hup naar papillon. De weg er naar toe is rustig, maar daar aangekomen is het al druk. Schijnbaar willen veel mensen vandaag de lucht in. Wij hebben de 'North Canyon Tour' van 25 a 30 minuten geboekt. Wanneer we de parking opdraaien, zien we de helikopters al keurig op een rijtje staan.
Na het controleren van onze reservering en het betalen worden we nog discreet gewogen; op basis van gewicht krijg je een plek in de helikopter toegewezen. Na een voorlichtings- en veiligheidsfilmpje bekeken te hebben moeten we in de wachtruimte wachten tot wij aan de beurt zijn. Kees Driehuis is ook met zijn gezin in de VS en vertrekt vlak voor ons voor een tochtje over de Grand Canyon.
Bij het instappen staat er een commerciële fotograaf die je op de foto zet. Gelukkig had Jos ergens gelezen dat als je aan het personeel vraagt een foto van jou met de helikopter te maken met je eigen toestel ze dat voor je doen; spaart toch weer $20 uit. Wij zitten met vier Belgen in de helikopter. Het zweet staat in mijn handen als we opstijgen. Gelukkig zit ik niet voorin naast de piloot, daar zul je wel de beste plaats hebben maar dan is het echt alleen maar glas rond je. Veiligheidsgordel om, grote koptelefoon op, de piloot heet ons welkom, de schroeven draaien steeds sneller, we laten de grond los en vliegen op weg naar de Grand Canyon. Is de vlucht met een helikopter op zich al een sensatie, de eerste indrukken van de Grand Canyon zijn het dés te meer! Eerst vliegen we boven de uitgestrekte bossen van het Kaibab National Forest en dan doemt plots een rand van de canyon voor ons op. Het is wat heiig maar dit wereldwonder is toch goed te zien. Op voorhand hadden we verwacht iets meer “in” de Canyon te vliegen maar je blijft er toch wel een heel stuk boven. De muziek - die we via onze koptelefoon te horen krijgen, naast tekst en uitleg – is mooi afgestemd op hetgeen wij zien en onderlijnt het volgende, indrukwekkende beeld van een immens brede en diepe canyon! De helikopter is hier slechts een speldenknop. We maken een foto van de schaduw van de helikopter om de grootsheid vast te leggen. Onder ons zien we de Colorado river. Het uitzicht is prachtig.
Het is een cliché, maar wat je hier ziet laat zich heel moeilijk in woorden vatten. We nemen heel veel foto's! Toch weer redelijk snel landen we weer op de airport. Wij zijn het er over eens: de vlucht was zeer geslaagd en zijn geld meer dan waard. Door boven de Grand Canyon gevlogen te hebben kun je je pas een voorstelling maken van de grootsheid. Daarna gaan we het Nationale Park in; nog steeds vol van het vluchtje.
De Grand Canyon is gevormd doordat enerzijds 70 miljoen jaar geleden het hele zuidwesten van de states omhoog werd gestuwd en 6 miljoen jaar geleden de Colorado rivier vanuit de Rocky Mountains zich een weg naar het zuiden baande. Doordat de rivier op een gelijk niveau bleef stromen vrat hij zich steeds dieper in het omhoog komende land. Aan de rand van de Grand Canyon, bij de North Rim, sta je op 2650 meter boven zeeniveau, de rivier stroomt hier 1800 meter lager op 850 meter boven zee. Dit geeft aan hoe diep de rivier zich in de bodem heeft gevreten. Als je aan de rand van de Canyon staat kun je allemaal verschillend gekleurde horizontale aardlagen zien.
Iedere laag geeft een ander tijdperk in de geschiedenis van de aarde weer De bovenste laag is 250 miljoen jaar oud de onderste laag is 1.8 miljard jaar oud. De Grand Canyon is gevormd doordat enerzijds 70 miljoen jaar geleden het hele zuidwesten van de states omhoog werd gestuwd en 6 miljoen jaar geleden de Colorado rivier vanuit de Rocky Mountains zich een weg naar het zuiden baande. Doordat de rivier op een gelijk niveau bleef stromen vrat hij zich steeds dieper in het omhoog komende land. Aan de rand van de Grand Canyon, bij de North Rim, sta je op 2650 meter boven zeeniveau, de rivier stroomt hier 1800 meter lager op 850 meter boven zee. Dit geeft aan hoe diep de rivier zich in de bodem heeft gevreten. Als je aan de rand van de Canyon staat kun je allemaal verschillend gekleurde horizontale aardlagen zien. Iedere laag geeft een ander tijdperk in de geschiedenis van de aarde weer De bovenste laag is 250 miljoen jaar oud de onderste laag is 1.8 miljard jaar oud.
Met onze National Parks Pass komen we vlot het park in; we kunnen meteen doorrijden nadat we een kaartje en een krantje met informatie over dit Nationaal Park in onze handen gestopt hebben gekregen. Altijd leuk en handig. In Grand Canyon N.P. mogen geen auto’s, die blijven dus achter op grote parkeerplaatsen. Pendelbusjes op gas brengen de bezoekers dieper het park in, of naar de toeristische voorzieningen. Er staan echter wel erg veel mensen te wachten en de bus is niet zo groot. We zouden nog zeker drie bussen moeten wachten voorat wij aan de beurt zijn. Het is mooi weer dus gaan we lopen (West Rim Trail).
We komen uit ten westen van Yavapai Point en zijn opnieuw onder de indruk van de prachtige uitzichten! We wandelen de trail, die bijna altijd vlak naast de canyon loopt, met regelmatig prachtige uitzichtpunten zoals Maricopa Point, Hopi Point, Mohave point. Namen die verwijzen naar het Indiaans verleden van dit gebied. Het is helemaal niet druk. Op sommige stukken zie je nauwelijks andere wandelaars. Alleen in de buurt van de uitkijkposten, waar ook de shuttlebusjes stoppen, drommen toeristen samen. Als je heel goed de diepte in kijk zie je kleine stipjes wat mensen blijken te zijn. Na een stuk gelopen te hebben nemen we de bus naar Hermit's Rest. In Nederland zouden ze hier zeker een horecagelegenheid hebben gebouwd, maar in de VS niet hoor. Een toeristische winkel waar de prijzen erg meevallen is het enige dat we aantreffen. We rijden langs de 'Village' met hotels, lodges, restaurants, shops, een visitor center, een EHBO een bank en een postkantoor en zien dan opeens midden op de weg een groot hert staan. Hij poseert gewillig dus nemen wij enkele foto’s. Iets verderop ontdekken wij een picknickplaats waar we van onze lunch genieten.
Via de lange Desert View Drive (East Rim) verlaten wet de Grand Canyon N.P. Hier zijn auto’s wel toegelaten. We stoppen bij enkele mooie uitzichten, zoals o.a. Grandview Point. De Spanjaarden zouden hier in 1540 hun eerste blik op de canyon hebben geworpen! Welke kant je ook op kijkt het is prachtig en steeds zie je weer iets nieuws en blijf je je verbazen over de omvang van deze canyon. Een aantal kilometer verderop ligt de stenen uitkijktoren Desert View, gebouwd in een natuurlijke stijl die past bij de omgeving. Hier zijn wij niet in geweest maar het moet zeker de moeite waar zijn met een schitterende panoramaview van 360° op de omgeving. Van hieruit moeten zowel de Colorado River als Painted Dessert goed te zien zijn. Via Cameron, Tuba City reden we naar Kayenta. Prachtige weg die zeker aan te bevelen is.
Zo levendig als het was aan de westkant (Flagstaff) van de Grand Canyon, zo rustig is het in het oosten. Het landschap is echter wederom prachtig. De bergen hebben allemaal verschillende lichte kleurschakeringen; geel, roze, beige. Zo anders als de Grand Canyon, terwijl we er nog vlakbij zijn. Ook hier zien we weer een zandtornado de weg oversteken. Prachtig fenomeen. Onderweg passeren we veel indianendorpjes met verkooppunten aan de weg. Wanneer we Cameron gepasseerd zijn en naar Tuba City rijden veranderd het landschap weer op slag. Nu is rood de hoofdkleur. In Kayenta aangekomen gaan we op zoek naar een hotel. Hoewel we hier toch heel dichtbij Monument Valley zijn is Kayenta echt een dorp van niets. We strijken voor $100,= neer in het Best Western. Inmiddels zijn we een tijdszone gepasseerd en is de klok een uur vooruit gezet. Het is dus opeens laat. Toch nemen we nog even een duik in het binnenbad. We eten voor $20,= Mexicaans bij Amigo aan de overkant van de weg. Prima restaurantje, goede bediening en vooral “locals”.
’s Avonds eindelijk maar eens de ansichtkaarten voor het thuisfront geschreven.

Geen opmerkingen: