dinsdag 10 aug 2004
Met een tussenstop in het outletcenter in Tracy rijden we door naar San Francisco.
We komen de stad binnen via de (tol) Bay Bridge en hebben een geweldig uitzicht op de skyline van San Francisco. Het valt op dat de mensen hier jassen aan hebben. En dat na drie weken van alleen maar t-shirts, korte broeken en zonnekleppen. Het weer ziet er wel heel Hollands uit. De weg naar het hotel is snel gevonden en de Days Inn blijkt redelijk dicht bij het centrum te liggen. We laden alle koffers uit en begeven ons dan te voet richting het centrum.
We willen eerst een stukje met de cable car naar de zee toe. Ik had gelezen dat, om alles goed te kunnen zien, we met ons gezicht naar het oosten moesten gaan zitten en dat het beginpunt van de lijn het meeste garantie gaf op een zitplaats. We begaven ons dus naar Powell Street waar al een rij (45 minuten wachten) toeristen stond.
De kabeltram is een transportmiddel uit 1873. Waar wij staan is de cable car turntable; de draaischijf die nodig is om de trams bij de begin- en/of eindhalte te keren. Als alle passagiers zijn uitgestapt, wordt de tram op de schijf geduwd en met de hand omgedraaid.Leuk dat ze dit in ere houden; terwijl het voor de inwoners van San Francisco zelf toch niet zo’n ideaal vervoermiddel moet zijn. Tussen al die toeristen staan ook zij als haringen in een ton. Wij hebben ons vast onvoldoende voorbereid want waar het voor ons helemaal niet uitmaakt welke van de twee lijnen wij nemen (wij pakken Powell Mason) blijven de meeste toeristen op de andere lijn wachten. Later begrijpen wij dat dat is omdat je dan vanuit Hyde Street uitzicht hebt op Alcatraz. Als je op die plaats een foto neemt, heb je zowel de cable car als Alcatraz op de foto. De cable car is een leuke ervaring die je voor de $3,= zeker moet opdoen. Vanaf de cable car lopen we naar Fishermans Warff en Pier 39. Waarschijnlijk was het mindere weer van vandaag er de oorzaak van dat er eigenlijk geen straatartiesten waren. Wel veel toeristen en natuurlijk de zeehonden op Pier 39. De zeehonden zijn een echte publiekstrekker want je blijft er naar kijken. Vanaf de kade hebben we uitzicht op Alcatraz, waar we later die week naar toe willen. Deze trip kon echter geen doorgang vinden omdat de eerste vrije plaatsen pas op 16 augustus zijn! Jammer, want dit hadden we graag willen zien. Terug naar het hotel gingen we lopend via Chinatown. Het is een stad op zich met eigen scholen kranten en de Chinese taal. De kleurrijke straten en winkeltjes laten je vergeten dat je in Amerika bent. De herinneringen van onze vakantie aan China komen hier weer snel boven. Wij vonden de afstanden in het centrum goed te overbruggen en met de steilheid van de straten viel het –al rondkijkend- eigenlijk wel mee. ’s Avonds bij een Turks restaurant naast het hotel gegeten. Hoewel ik het wel lekker vond, was het gerecht van Jos geen succes.
