donderdag 5 aug 2004
De manager vertelde deze ochtend dat er vanochtend iemand naar het zwembad kwam kijken en dat het euvel om 12.00 uur opgelost zou zijn. Laten we het hopen. Ook deze ochtend zijn we weer naar de strip gegaan die er bij dag echt totaal anders uitziet.

De drommen toeristen zijn hetzelfde maar de magie van alle neon is weg. We hebben wat foto’s gemaakt van de Strip op dezelfde plaats waar we dat gisteravond hebben gedaan; het verschil tussen de foto’s is echt een verschil van dag en nacht. Voor een ontbijtje togen wij naar hotel Bellagio. Het is echt een schitterend hotel vol met enorme bossen verse bloemen en plafond en muurschilderingen. Helaas bleek het nogal lastig te zijn om hier –als niet hotelgast- te ontbijten dus hebben we ons beperkt tot koffie een van de lounges. Echt heel luxe om daar een keer te zitten terwijl het ene na het ander pianostuk werd gespeeld. Daarna zijn we in Ceasar’s Palace gaan winkelen. Mooi maar niet echt voor onze portemonnee. We hebbben –na het overslaan van het ontbijt- maar een vroege lunch gedaan bij Denny’s. Want ook deze keten heeft natuurlijk wat m2 op de Strip weten te bemachtigen. Nu we een paar dagen in Las Vegas zijn merken we dat we toch aan de warmte van de stad in de woestijn gaan wennen. Toch hadden we zin in een frisse duik, dus gingen we weer richting hotel. Helaas (of is het natuurlijk) was het zwembad nog kapot waarop Jos de manager wilde spreken. Die vond het natuurlijk ook heel vervelend. Hij vertelde dat het inmiddels ook op de deur was aangeplakt zodat nieuwe gasten het vooraf wisten. Hij begreep ook wel dat wij daar niets aan hadden en dat wij nu wilden vertrekken. Hij vroeg of we het fair vonden dat we –het was inmiddels 15.30 uur- 1 nacht zouden betalen en 1 nacht gratis kregen. Dat vonden wij zeker redelijk. Waarop hij zei dat het eigenlijk ook goed was ook en dat hij de hele rekening zou crediteren. Visa brengt dan nog wel wat euro’s in rekening, maar bij de Rodeway inn bedroeg de rekening $ 0,=
