woensdag 11 aug 2004
Om kwart voor 9 liepen we richting hotellobby voor het ontbijt. De man voor ons pakte net de laatste croissant zodat wij het met donuts moesten doen. Ondanks de 21º C is het weer bedompt; geen zon en redelijk wat wind. We besluiten om de “49 miles senic drive” te maken. Een route die alle interessante bezienswaardigheden met elkaar verbindt. Als eerste stappen we uit bij de Coit Tower op de top van Telegraph Hill.
Het is een 87 meter hoge betonnen toren die een excentrieke filantrope in 1933 heeft laten bouwen als eerbetoon aan de brandweer van de stad. Je kunt voor nog geen $4,= naar de top met een lift. Het uitzicht is bij helder weer vast heel mooi. Nu was het erg mistig en konden we niet echt ver kijken. Binnen in de toren op de begane grond, kun je prachtige muurschilderingen zien. Je ziet er het dagelijkse leven van Californië in de jaren dertig. We komen langs Marina Green wat één van de beste plekken moet zijn om dé top attractie van San Francisco te zien: Golden Gate bridge. De oranje kleurige brug is in 1937 gebouwd en was toen de langste en hoogste hangbrug van de wereld. 2.7 km lang, 227 meter hoog. Helaas is er nog steeds teveel mist en zien we geen Golden Gate; zelfs geen contouren. Ook iets verder in het Presidio Park aan de voet van de Golden Gate (vrij parkeren) blijft de brug grotendeels verborgen in de mist. Het Palace of Fine Arts is een imposant gebouw dat als enig overblijfsel van de Pan-Pacific Exposition van 1915 nog rest. We zijn er niet binnen geweest maar hebben wat rond gelopen in het park. Via het Lincoln park komen we langs de ZOO; die hebben we maar meteen bezocht ($10 p.p.) Deze ZOO is niet zo heel goed onderhouden en had, naar onze mening, wat weinig dieren, maar dat werd weer goed gemaakt door de leeuwen die een hele show opvoerden met plastic meubels die in hun hok lagen. In het Golden Gate Park hebben wij geluncht, een druk park waar op veel plaatsen gewoon gebarbecued mag worden. Het deel van de route die langs de Japanse thee tuinen en de Hollandse molen gaat vonden wij slecht aangegeven. We reden hier verkeerd en het duurde toch weer even voordat wij de route weer te pakken hadden.
Twin Peaks zijn twee heuvels in het Haight Ashbury District. Vanaf de top heb je een mooi uitzicht over de hele stad, vooral het Financial District kun je goed zien. Het was er wel behoorlijk koud en winderig.
Enkele handelaren hebben hier iets opgevonden en verkopen boven op de heuvel gebreide truien. Waarschijnlijk illegaal want er stond iemand op de uitkijk en als die wat verdachts zag was in enkele seconden tijd de hele handel weer in de auto ingepakt om even daarna weer uitgestald te worden. Via Chinatown en Japantown kwamen wij weer bij het hotel. Al met al vonden wij “de 49 miles drive” de moeite waard. Het is een vrij snelle manier (één hele dag ben je wel kwijt) om alle top attracties van San Francisco te bekijken.’s avonds hebben we prima Thais gegeten in Geary street. Leuke zaak waar vooral de wat jongere bevolking uit San Francisco kwam. Daarna hebben we in een cafeetje nog de e-mail gecheckt en wat postcodes opgezocht om de laatste kaarten, die we al in Joshua Tree N.P. hebben gekocht, richting Holland te verzenden. In de buurt van het hotel zijn redelijk veel zwervers en rijdt de politie veel heen en weer; niet echt de buurt om ’s avonds uitgebreid te wandelen. Ook de hotelreceptie is vanaf 9 uur gesloten. De kloof tussen arm en rijk is in San Francisco heel groot; de dames in bontmantels wisselen de zwervers of en de luxe galeries wisselen de (overigens wel leuke) kringloopwinkels af.
