donderdag 22 juli 2004
’s Ochtends nemen we de hotelshuttle terug naar de luchthaven. We hebben er voor gekozen om de auto vandaag pas op te halen zodat we zeker weten dat we de dag rustig beginnen. Gisteravond zijn we –hoewel we het wel tig keer tegen elkaar hebben gezegd- vergeten de terugvlucht te herbevestigen, dat doen we dus maar meteen.
Onervaren als we zijn laten we ons op de eerste de beste stop op de luchthaven afzetten,…. Blijken wij bij hal 1 te staan en naar hal 6 te moeten. We wennen op deze manier meteen aan het grootse van de VS. Bij het herbevestigen moeten we eerst ons naam en de entreetijd noteren terwijl we meteen aan de beurt zijn. Een fenomeen wat we nog vaker zullen meemaken. Daarna gaan we met de Hertz-shuttle naar de ophaalplaats. We denken de auto meteen mee te krijgen, we hebben immers vooraf gereserveerd. Maar we moeten gewoon 45 minuten in de rij staan. Daarna staan we wel weer snel buiten. We hebben het volledige pakket bij de auto genomen (volle tank benzine, extra bestuurders, onbeperkt milage, airco, cruise control, never lost systeem en alle verzekeringen) ze hoeven ons dus niets extra meer proberen te verkopen. Hetgeen ze dan ook niet doen. Er wordt uitgelegd waar de auto staat en de sleutel zit er al in. Er loopt echter niemand mee naar buiten om e.e.a. uit te leggen; alles wijst voor zich. Het lukt ons wel om de auto te starten, maar niet om hem te laten rijden. We merken meteen dat niet alle Amerikanen even behulpzaam zijn, want als ik hulp vraag aan een voorbijgaande man snauwt hij “ik werk hier niet”. Gelukkig is er even later een vrouw die ons wil helpen. Blijkt dat je de rem ingedrukt moet houden als je de auto in de “drive” zet. Als we even nagedacht hadden, hadden we dat zelf kunnen bedenken natuurlijk. Laten we het maar op de zenuwen voor de vakantie houden. Bij de uitgang van het parkeerterrein wordt de auto nog gecheckt op de mijlenstand en evt. beschadigingen en kunnen wij op weg.
De never lost blijkt heel eenvoudig te werken. Er zit tevens de “Yellow Pages”op waardoor we een verkort zoeksysteem hebben om op hotel te zoeken. Het is een geweldig systeem waar wij iedere vakantiedag blij mee zullen zijn. En al gaande weg leer je steeds meer mogelijkheden van het systeem. Zijn geld van $4 per dag zeker waard. In het hotel laden we de koffers in en gaan echt op weg. De eerste bestemming is Santa Monica Beach. En dat is meteen echt vakantie. Hoewel het prachtig weer is, is er bijna niemand op het strand te vinden. We blijven een uurtje zitten en vervolgen dan via Venice Beach onze weg naar LA-centrum.
Aan het eind van de middag begeven we ons richting Anaheim waar we via het reisbureau al een kamer hadden geboekt bij Ramada Inn. Hetgeen toch wel erg relaxed is voor zo’n eerste dag. We besluiten niet lang op zoek te gaan naar een restaurant en ons te laten verrassen door de culinaire kwaliteiten van het restaurant op het motelterrein. Een prima keuze want zowel de vis als de steak zijn prima. We gaan vroeg naar bed en slapen beiden prima.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.