zaterdag 31 juli
Vandaag gaan we eerst naar Arches N.P. Zelfs bij de afslag naar het park toe, weet je nog niet wat je te wachten staat. Arches ligt achter de bergen, wat de rit er naartoe indrukwekkend maakt. De weg door Arches is prima aangelegd, de bewegwijzering goed en je weet van te voren hoe lang de trail is en hoe goed de trail begaanbaar is. De Arches-gaten in de zandsteen zijn ontstaan door water dat zich in spleten en gaten verzameld en de zandsteen langzaam wegslijt. Stukje bij beetje schilfert hij af, totdat de rots volledig is doorboort. In het park vind je bijna tweeduizend Arches. In de zomer is het afzien in het park. De temperatuur loopt hier snel op tot wel 40°C. Dat vonden wij dus meteen hét grote nadeel van Arches; er is bijna geen schaduw in het hele park, waardoor wij veel Arches niet zijn bekijken omdat die ver van de weg afliggen. Aan het begin van de weg kom je langs de Courthouse Towers en de three Gossips. Dit zijn loodrechte rode zandsteenwanden, prachtig om te zien. Enkele mijlen verder kom je langs Balanced Rock.
Je vraagt je af hoe de steen blijft liggen. Je kunt er een korte wandeling rondom maken. Van alle losse stenen op de grond hebben vele bezoekers hun eigen Balanced Rock gemaakt. Rechts gaat de weg onverhard verder naar de The Windows. Via een druk pad kun je naar nord en south Windows. De beroemdste Arch van het park is ongetwijfeld Delicate Arch. Er loopt een pad naar toe wat zeer de moeite waard schijnt te zijn omdat je alleen dan ziet hoe groot deze Arch werkelijk is. Wij hebben deze trip niet gedaan maar zijn de Arch gaan bekijken vanaf Delicate Arch Viewpoint. Ook een mooi punt, maar achteraf blijf je wel steeds denken “waren we maar,..” Maar dat hebben we niet gedaan wel zijn we naar het deel Devils Garden geweest waar verschillende trails zijn. We lopen naar Landscape Arch die met een overspanning van 100 meter de grootste van de wereld is. Je mag er niet meer zo heel dichtbij want recentelijk zijn er stukken naar beneden gevallen. In dit deel van het park vind je ook Double O Arch. Na Arches wilden wij onze weg vervolgen naar het Dead Horse State park, volgens velen een must. Na 25 mijl zijn wij echter omgekeerd. Het ligt wel ver van onze geplande route af we moeten dus op en neer rijden. In plaats daarvan keren we terug naar Moab en gaan lunchen (buffet) bij een Chinees. Zelfs bij een buffet- waar je toch behoorlijk kunt eten- vragen de Amerikanen nog om een Doggy Bag! En alsof dat nog niet genoeg was komen ze na 5 minuten weer terug de zaak in en vragen nog om een extra pancake. Op weg naar Capitol Reef komen we langs Greenriver. Een dorp dat er vanaf de weg geweldig uitziet. Je kunt niet alles bekijken in dit grootse land dus laten wij Greenriver voor wat het is. Later zullen wij in verschillende boeken lezen dat het een echte aanrader was. We vervolgen onze weg en op de UT-24 is het uitzicht zo mogelijk nóg mooier. De bergen lijken zandduinen met op de top een uitgeslepen rand. Net zandkastelen inclusief vestingwal opgebouwd uit allemaal dunne plakjes op elkaar. We hebben werkelijk prachtig uitzicht en vragen ons af of dit misschien de mooiste weg van Utah is. Inmiddels komen er ons veel auto’s tegemoet vanaf Lake Powell met jetski’s etc. Even twijfelen we of we toch niet Capitol Reef over zullen slaan en via Lake Powell naar Bryce zouden rijden. We doen het echter niet. Achteraf zeggen we “gelukkig maar”. De weg naar Capitol Reef blijft bijzonder mooi met licht gele zandrotsen waar je dicht tussendoor rijdt, zoals bij de Fermont River.
Waar je bij andere Nationale Parken direct door had dat je het park betreed is het bij Capitol Reef niet duidelijk. Nergens een ranger, nergens een bord, nergens een ticketpunt; behoudens bij de “uitgang”. Capitol Reef N.P. is een smal langgerekt park rondom de zogenaamde Waterpocket Fold. De vele kleuren zijn ontstaan doordat over een periode van honderden miljoenen jaren diverse lagen van sedimenten zijn afgezet in zeeën, vlakten, woestijnen enz. Ongeveer 65 miljoen jaar geleden begon het land te stijgen waardoor de diverse lagen werden verbogen in een gigantische vouw; dat is ook hoe je Capitol Reef vanuit de lucht ziet als een lange vouw in de aardkost. Capitol Reef is vooral mooi doordat je overal zo heel dicht langs de wanden en rotsformaties rijdt. We maken een wandeling naar de Natural Bridge. De wandeling is niet lang en de weg goed begaanbaar. Na Capitol Reef verlaten te hebben kwamen we in het Dixie Forest, dat behoorlijk hooggelegen is en daarmee synoniem is voor mooie panoramaviews en overzichtsfoto’s. De weg gaat naar Boulder en het uitzicht is spectaculair en divers. Bij Calf Creek bevindt zich een camping bij de 38 meter hoge waterval. Dat moet een perfecte plaats zijn om je tentje op te slaan. Wij willen voor het donker in het hotel zijn dus gaan wij niet kijken maar rijden verder. De weg vervolgt naar Escalante. Ik heb het als bijrijder prima naar mijn zin. Het is ontspannend en ik kijk mijn ogen uit. Jos, die op de weg moet letten, zit er wat minder ontspannen bij. Hij vindt het vermoeiend rijden.
Buddah nabij Moab (UT) De “highway” is behoorlijk bochtig en op veel plaatsen zonder vangrail en met steile hellingen, wat maakt dat je goed moet opletten. Uiteindelijk kwamen we voor het donker in Escalante aan. Een dorp van niets. We hebben niet lang om heel lang naar iets op zoek te gaan dus kiezen we voor een kamer in het eerste motel dat wij tegenkomen; D-motel. Hoewel het schoon was, is het geen aanrader. Alle “luxe” die wij inmiddels gewend zijn als föhn, koelkast, ijsmachine en zwembad ontbreken hier. Verder was het wel erg oud, rook het wat muf en was het aan een goede opknapbeurt toe. We gingen eerst nog wat kleine boodschappen doen bij de plaatselijke supermarkt en gaan vervolgens eten bij Cowboy Blue. Ondanks dat we hier in Utah zitten kunnen we gewoon een biertje en een wijntje krijgen. Zo slecht is het hier dus niet.
Geen opmerkingen:
Nieuwe opmerkingen zijn niet toegestaan.